De eerste week

Het was maandagavond en ik zat alleen op mijn kamer. Shit zeg, de man met de hamer had toegeslagen. Ik zat er nu al helemaal doorheen..

Hallo allemaal, welkom op mijn blog. Ik ga hier komende 4 maanden (tot eind mei) bijhouden hoe mijn avontuur in Amerika verloopt.
Allereerst wilde ik naar het buitenland, omdat het mij wel een uitdaging leek, het spannend was en het een kans is die je maar 1x krijgt.
Uiteindelijk koos ik voor Amerika, omdat ik mijn Engels wilde verbeteren en omdat iedereen Amerika kent van films en series en dat wilde ik wel eens meemaken.
De voorbereiding voor de reis was een heel gedoe. Zo moest ik o.a. een visum regelen (wat echt een ramp was btw) en een accommodatie helemaal zelf zoeken en regelen.
Gelukkig ging een meisje van de UvT ook hierheen, dus we hebben samen alles een beetje uitgevogeld.

Mijn ouders en broer wilden mij graag wegbrengen, zo zouden ze weten dat ik goed terecht zou komen en zouden ze ook gelijk Amerika kunnen bekijken.
De reis begon op 14 januari op een enorm onchristelijk vroeg tijdstip. Maar goed, 22 uur later kwamen we aan in ons hotel, natuurlijk helemaal gesloopt.
Wel fijn dat ik de volgende ochtend meteen om 9 uur al mijn introductiedag had. Introductiedag was leuk en het voelde weer als de eerste dag op je nieuwe school, super ongemakkelijk en spannend dus.
We hebben een groep van ongeveer 20 buitenlandse rechtenstudenten uit alle hoeken van de wereld, van Argentinië tot Australië tot Oekraïne. Interessant om alle die verschillende culturen te zien.

Na deze introductiedag spendeerde ik het weekend met het gezin en gingen we alles ontdekken, spullen kopen en bezochten we een basketbalwedstrijd.
Allemaal heel leuk, maar het voelde meer als een vakantie, ik dacht bijna dat ik na deze dagen weer meeging terug naar Nederland.
Niks was minder waar, maandagochtend werd ik bij mijn appartement gedropt en begon het avontuur echt.

Maandagavond drong het tot me door, ik zou mijn familie en vrienden niet zien voor 4 maanden, ik zou 4 maanden in een vreemd land leven zonder dat ik mensen goed kende. Ik dacht maar 1 ding: Dit ga ik nooit volhouden.

Maar de gedachten van maandag veranderde al snel gedurende de week. Ik sprak veel af met de internationals, leerde snel nieuwe mensen kennen en verkende de stad in mijn eentje te voet (heerlijk trouwens).
Ook had ik colleges en ik merkte dat het niveau van onderwijs hier erg hoog is. Het is vooral pittig, doordat Engels niet mijn moedertaal is en ze termen gebruiken die ik nog nooit heb gehoord. Maar goed, ik beschouw dit dan maar als een uitdaging.

Nu is het inmiddels donderdagavond en ik moet zeggen, ik heb me nog nooit zo levend en vol goede moed gevoeld.
Ik weet nu 1 ding zeker, dit gaat een ongelooflijk vet avontuur worden en ik ga er met volle teugen van genieten.
Mijn eerste week was al met al een rollercoaster met ups en downs, maar hierdoor heb ik nu al zoveel over het leven geleerd.

Ik probeer hier wekelijks updates te sturen, want ik heb nog genoeg te vertellen over o.a.:
- Het weer hier (gemiddeld -10 overdag);
- Het onderwijs en mijn vakken hier (interessante materie);
- De studenten hier (45.000 met 5.000 Aziaten);
- De stad (veel koffietentjes en fastfood);
- De sportschool (4 voetbalvelden groot, verdeeld over 4 verdiepingen);
- Mijn appartement (niet echt in het centrum);
- Mijn huisgenoten (3 meisjes die niet goed kunnen koken);
- Het leven hier in het algemeen (anders dan thuis, sowieso)
- De universiteit (>300 gebouwen verspreid over een paar km²)
- Etc.

Laat me weten wat je graag wilt weten over mijn verblijf en ik zal er volgende keer uitgebreid op terugkomen! :)